Zaterdagmiddag 15:30 stonden we klaar in onze eigen hal om het op te nemen tegen Hajraa DS1 uit Eindhoven. De tribunes zaten verrassend vol (we houden daarvan 😉) en vooraf zagen we hoe Dames 2 hun wedstrijd overtuigend binnensleepten. Mooie inspiratie om direct door te trekken.
De start verliep wat stroef: in de pass moesten we elkaar én vooral de handen van onze spelverdeler even zien te vinden. Het duurde even voordat het systeem stond, maar zodra we meer rust brachten en onze eigen structuur terugvonden, kwam het vertrouwen ook terug. Punt voor punt trokken we de set naar ons toe — niet per se de mooiste set, wel mega spannend (26-24).
In deze set stond het systeem goed en pasten we ons slim aan het spel van Hajraa aan. Helaas maakten we net even te veel eigen foutjes. Zo was de grote teen van Nynke blijkbaar een paar millimeter te lang. Het bleef spannend tot het einde, maar dit keer trokken wij aan het kortste eind (25-27). Hoofd omhoog, want we voelden dat we de wedstrijd in handen konden nemen.
En dat deden we ook. We kregen de controle weer terug, maakten veel directe punten en speelden een strak en zakelijk spelletje. Dat betekende niet dat er geen lange rally’s tussen zaten — gelukkig waren er veel time-outs om op adem te komen. We bleven geduldig en effectief en deze set was voor ons (25-19).
We bouwden verder op het niveau van set 3, met opnieuw veel eigen punten en weinig slordigheden. Aan het einde van de set dachten we ‘m binnengeharkt te hebben dankzij een ace van Tess… tot de scheidsrechter besloot dat Stan toch echt even terug z’n hok in moest. Maar geen stress — we pakten direct de draad weer op en maakten het alsnog netjes af (25-20).
Al met al hebben we een constante wedstrijd gespeeld en laten zien dat we opdrachten kunnen uitvoeren én kunnen schakelen wanneer het nodig is. Mooi werk, dames.
Volgende week gaan we op wereldreis naar Panningen. 3 punten voor wie weet waar dat ligt! (Hint: neem snacks mee, het is een stukje rijden.)
