Op vrijdag 15 december speelde Leython DC H1 hun laatste wedstrijd voor de winterstop in eigen huis tegen Inter Rijswijk H3. Leython kampte met een drietal uitgevallen spelers, waaronder spelverdeler Niels van Splunter die het team de afgelopen weken dikwijls bij de hand had genomen richting enkele zwaarbevochten overwinningen. Gelukkig had Timon Schrijer uit H2 zich bereid gevonden om het eerste te komen versterken. Zijn invalbeurt aan het einde van de vierde set ging niet onopgemerkt voorbij en had naast een sportieve ook een mooie symbolische waarde.
Helaas voor de mannen in het donkerblauw was de rest van de wedstrijd niet om over naar huis te schrijven. In het belang van de actualiteiten schrijven we er hier toch maar wat over op. Meteen in het begin van de eerste set kwam het thuisteam op een fikse achterstand, door toedoen van zware servicedruk van de tegenstander. Pas in de tweede helft van de set wisten de Leiderdorpers zich te herpakken, maar dit was te laat om het eerste deel van wat een vierluik zou blijken te zijn winnend af te sluiten.
In het tweede bedrijf ging het niet veel beter. Het moet gezegd worden dat de sfeer binnen het team ook niet al te levendig was, ondanks een redelijk aantal enthousiaste supporters op de tribunes. Inter Rijswijk, dat zeer sterke fases kende maar ook kampte met een hoge foutenlast, bood Leython genoeg kansen aan om op gelijke hoogte te komen, maar het thuisteam kon te vaak niet profiteren. De servicepass en verdediging waren redelijk op orde, maar H1 kon dit niet omzetten in aanvalsdruk en ook van de service moesten zij het, op enkele oplevingen na, deze avond niet hebben. Het was simpelweg allemaal niet goed genoeg en Inter Rijswijk, dat op de ranglijst tien punten minder had, kwam op een 0-2 voorsprong.
In de derde set was daar dan eindelijk de opleving waar het thuispubliek in de Bloemerd op had zitten wachten. De passing was op orde, de verdediging scherp en ook aanvallend begon het te lopen waardoor de ploeg de fouten van het jeugdige team uit Rijswijk kon afstraffen. Het derde bedrijf werd succesvol binnengehaald en in de vierde set zette Leython door. Alles wees op een mooie en broodnodige comeback, totdat het aan het einde van set vier toch weer begon te schuren. Deze fase van de wedstrijd zal met name nog wel even door de hoofden van onze heren spoken. Een vrij ruime voorsprong werd weggegeven en de wedstrijd eindigde in een 1-3 overwinning voor de gasten.
De druiven waren zuur, hoewel ze tijdens de time-outs nog prima gesmaakt hadden, en er is een hoop werk aan de winkel voor het eerste van Leython om na de winterstop sterker terug te keren. Vanaf de derde wedstrijd zetten de mannen een mooie opmars in richting die felbegeerde vierde plaats, maar dit verlies in ogenschouw nemend slaat de balans na elf potjes toch niet heel positief uit. Zes potjes werden gewonnen en vijf verloren, waarbij 30 van de mogelijke 55 punten werden behaald. Dat geeft niet echt die Tweede Divisie vibes waar het team zo naar op zoek is. Twee keer was er verlies in de Bloemerd tegen lager geplaatste teams, en ook de uitschakeling tegen SKC in de beker vond thuis plaats, in de Does. Ook die statistiek staat niet heel fraai.
Toch staat Leython nog steeds op de vierde plek. Aan het einde van de rit zal dat alles zijn wat nodig is om het seizoen als geslaagd te kunnen bestempelen. De concurrentie is echter groot en de afgelopen weken zijn ze alleen maar dichterbij gekomen. Er is nog niets verloren, maar ook nog niets gewonnen. De bal is rond, de aanval is de beste verdediging en als je de bal niet hebt, kun je ook niet scoren. O nee, dat is niet waar bij volleybal. We gaan het allemaal wel zien. Voor nu, fijne feestdagen en een gelukkig nieuwjaar!